LHBT voorlichting

 

Rond half 8 komen de sprekers de poort door. Ze gaan samen met Laura om de tafel zitten en bespreken hoe ze de avond indelen. Eerst zal Laura het woord nemen en iedereen welkom heten. Daarna gaan ze woorden verzamelen op het krijtbord en de discussie aan. Als dat gebeurd is zullen 2 transgenders die te gast zijn hun verhaal doen over het transgender zijn. Hierna zal Laura haar coming out verhaal vertellen gevolgd door de coming out story's van de twee sprekers. Tussendoor en na afloop zullen er ook momenten zijn waarop vragen gesteld kunnen worden. Laura krijgt te horen dat mocht ze ergens niet op willen antwoorden ze dit gewoon moet aangeven.

 

Er komen niet heel veel gasten want ze hebben besloten het klein te houden. Er zijn 15 gasten waaronder de twee transgenders die hun verhaal zullen doen. Zodra iedereen een plekje gevonden heeft neemt Laura het woord. ''Hallo allemaal, ik wil even de aandacht. Van harte welkom, we hebben een voorlichting vanavond. De voorlichting gaat over LHBT. Lesbi Homo Bi en Transgender. Ik heb twee mensen uitgenodigd van het COC Susanne en Jouke. Ik ga jullie het woord geven''

 

Susanne gaat verder. ''Welkom, fijn dat jullie zijn gekomen. Ik ben Susanne en dit is Jouke. We zijn een belangenorganisatie. We komen op voor de rechten en emancipatie van LHBT-ers. We geven in zowat alle steden voorlichting op middelbare scholen en het basis onderwijs in een zelfde setting als hier, We gaan het gesprek aan en alle vragen mogen gesteld worden. Er zijn geen taboes. Zij mogen er achter komen wat seksuele diversiteit is. We doen jongerenprojecten. Het ondersteunen van jongeren en docenten.die de situatie willen veranderen. Ze weten meestal zelf wel wat er moet gebeuren. Ik ondersteun ze daar in. Verder hebben we een jongeren community voor kinderen van 12 tot en met 18 jaar oud. Voor jongeren die twijfelen of het al weten en graag in contact komen met andere jongeren. We organiseren ook meetings waar ze anderen kunnen ontmoeten'' "'We zijn hier naar aanleiding van een mailtje van Laura. Ze kreeg veel emails van jongeren die twijfelden of niet wisten hoe ze er mee om moesten gaan. Ik dacht we gaan dit gewoon doen. Vandaag gaan we jullie en de camera's gebruiken om de jongeren in Nederland meer kennis te geven over dit onderwerp. Daarom wil ik jullie ook vragen om actief mee te doen. We gaan beginnen met het associatie spel, ik schrijf dingen op het bord. Alles wat in je op komt mag je naar mij roepen. Waar je zelf vragen over hebt of woorden die bij het thema horen. Of iets waar je informatie over wilt of zelf informatie over wilt delen. Aan de hand van die woorden gaan we het gesprek aan. Alles mag.''

 

De zaal begint al snel woorden te roepen. Iedereen heeft wel een aanvulling. Het bord wordt volledig gevuld met de volgende woorden: ''respect, transgender, stigma, biseksueel, vooroordeel, gelijkheid, acceptatie, geweld, angst, verkeerde lichaam, gay pride, zichtbaarheid, open, coming out, hetero, pesten, ouderdom, pot, trouwen, religie/geloof, manwijf, schaamte, onbegrip, zelfkennis, scharen, nicht, flikker, roze, aids, zelfmoord, eenzaamheid, ontevreden'' 

 

Billy geeft aan vooral het woord zelfmoord heel heftig te vinden. Ze snapt wel dat als je moeite hebt met het onbekende en je er niet uit komt dat ze over zoiets na kunnen denken. Maar ze vindt het moeilijk voor te stellen dat het een optie kan zijn. Jouke één van de voorlichters geeft aan dat LHBT leerlingen 5x zoveel aan zelfmoord denken dan hetero leerlingen. 16% van de jongens doen een poging en 9% van de bi/lesbische meiden. Charlotte vraagt zich af waarom? Voornamelijk door pesten op school. Een van de gasten geeft aan dat een jongen zich had opgehangen vanwege pesten op school omdat ze dachten dat hij homo was. Rienk vult aan: uitzichtloosheid. Omdat je denkt dat het niet veranderd. Vanessa: ''Of als ze er niet voor uit durven te komen'' Rienk: ''Als je geen uitzicht ziet lijkt dit makkelijker'' Susanne geeft aan dat pesten helaas een veel voorkomend thema is. Wekelijks dan wel dagelijks hebben ze contact met jongeren over pesten. Jongeren die hun benaderen omdat ze buiten gesloten of gepest worden. ''Vaak krijgen we van scholen ook te horen dat er geen homo's zijn, of geen problemen rondom seksualiteit,  vooral omdat het dan niet zichtbaar is. Als je niemand in je omgeving ziet die net zo is als jou ben je bang dat het niet geaccepteerd word. Zie je meer mensen in je omgeving die zo zijn is het makkelijker om het te accepteren. Daar speelt omgeving een grote rol in. In zelf acceptatie''

 

Billy is verbaasd dat de drempel nog zo hoog ligt terwijl Nederland zo vrij lijkt te zijn op dit gebied. Nederland lijkt heel tolerant. Hier beschermen ze de rechten van LHBT mensen. Jouke en Susanne zijn er dagelijks professioneel mee bezig. Billy vraagt zich af of het dan nog een taboe is. ''Je wilt niet buiten de groep staan, dus de mening van de groep is alles bepalend.. Meestal zijn we de eerste real life LHBT-ers die de jongeren zien. Er zijn wel altijd dare devils die kijken hoe ver ze kunnen gaan, maar wij houden wel respect voor hun''

 

''Docenten en scholen vinden het soms eng om dit ten sprake te brengen en ouderen in verzorgingshuizen gaan soms de kast weer in. Dan halen ze de foto van hun overleden partner weg want als die er staat komen er vragen. In het verzorgingshuis ben je weer terug op het schoolplein, je moet weer verbergen wat je, je hele leven was. Er zijn hele mooie documentaires over'' Charlotte vraagt zich af hoe dit kan. ''De verzorging is toch volwassen? Op scholen is iedereen jong'' Susanne: ''Die mensen komen uit een tijd waar het nog een taboe was. 1 april 2001 mochten mensen pas met hetzelfde geslacht trouwen. Die mensen kennen het nog uit een taboe sfeer, de roddel mag niet naar voren komen. In verzorgingshuizen wordt veel geroddeld''

Ook het woord transgender is 2x genoemd. Er zijn twee mensen aanwezig en die gaat Susanne het woord geven. ''Petra, kan jij vertellen wat het betekend?'' Petra staat op.

''Hallo ik ben Petra en ik ben transgender. Transgender is een woord om aan te duiden dat mensen zich niet prettig voelen in hun eigen lichaam. Dat kan in lichte mate zijn of in grotere mate. Je hebt travestiet, transseksueel en transgenderist. Transgender is de verzamelterm. Zelf ben ik transseksueel, ik ben geboren als man maar wil een vrouw zijn. Damian is een vrouw maar wil een man zijn.'' ''Op mijn 18e kwam ik er achter maar geen boeken en geen internet. Het was toen een groot taboe. Enige wat je kon doen is de underground scene in duiken. Daar kon je een beetje jezelf zijn. Dat kon ook in het homo circuit en dan kon je uitgaan als vrouw. Ik heb toen besloten weer de kast in te gaan en gewoon als jongen te gaan leven. Heb het proberen te onderdrukken en dat is me goed afgegaan. Ik heb dat 31 jaar volgehouden. Een vrouw gehad en kinderen gekregen. 2 jaar geleden kwam het heel heftig terug. Ook het zelfmoord verhaal kwam toen omhoog. Een jaar geleden heb ik uiteindelijk besloten als vrouw te gaan leven. Ben nog maar pas begonnen met de hormonen. Ben uiteindelijk blij dat ik de stap gezet heb, maar het heeft me wel een huwelijk gekost. Dat is jammer maar het moest want ben nu wel gelukkig. Mijn kinderen vinden het lastig.  Ik val op vrouwen dus ben eigenlijk ook pot/lesbisch. Ik was altijd een heteroseksuele man maar ben nu een lesbische vrouw.'' 

 

Vanessa geeft aan dat het jongste kind van een kennis 12 is en ook begonnen is met hormonen. Dat is ook een transgender kind. Toen het 8 was kwam het al thuis met die wetenschap'' ''Wat voel je dan?'' Vraagt iemand uit de zaal. Petra geeft aan dat je al snel voelt dat er iets niet klopt. Soms weet je het niet maar soms wel. ''Ik kwam er op mijn 18e achter omdat ik graag als vrouw bewoog en graag als vrouw naar buiten ging.

 

Dan is Damian aan het woord hij gaat vertellen hoe de transformatie van man naar vrouw of van vrouw naar man gaat. ''Je wil je lichaam veranderen, maar hoe pak je dat aan?'' Damian: ''2 jaar geleden viel bij mij het kwartje. Toen ik tien was voelde ik het al ongeveer. Je denkt dan oké het zal wel. Ik was heel jongens achtig en ben gelovig. Jehova's getuige. Ben 2 keer uit de kast gekomen. Eerst dat ik lesbische was en toen als transman. Het is moeilijk met je geloof omdat je wilt dat de persoon waarin je gelooft tevreden is en je niet verdoemd.. Dus ik stelde het uit. Ik dacht het zal wel ik zal wel gewoon lesbische zijn. Op een gegeven moment komen er programma's voorbij. De laatste tijd heel vaak. Je voelt dan iets en vind het zielig. Maar je wist verder niet waarom. Totdat ik de film Tomboy zag. Ik was 13 en leefde ook een beetje zo. Je leeft gewoon en stopt het weg of je denkt er niet meer aan. Op mijn 16e had ik een droom en werd ik huilend wakker. Ik wist niet waarom. Je doet mee met de groep je trekt leggings aan en probeert sexy te lopen. Ik heb zelfs een keer verkering aan de knapste jongen van de school gevraagd en was heel blij dat hij nee zei. Ik ben toen uit de kast gekomen als lesbi maar het klopte nog niet. Ik heb vaak opmerkingen gemaakt waarvan ik niet wist wat ik zei. ''Eigenlijk ben ik wel een lekkere kerel'' Of dat ik een hetero er uit wist te pikken op een feest. Klopte naderhand wel maar besefte me toen niet hoe of wat'' ''2 jaar geleden tijdens de film tomboy viel het kwartje. Ik begon te huilen maar wist eerst niet waarom. Ik heb me toen een paar dagen in slaap gehuild en werd ook weer huilend wakker met een leeg gevoel. Ik snapte het echt niet. Ik ben toen voor iets in therapie gegaan en die vrouw snapte uiteindelijk hoe het kwam. ''Jij bent gewoon een man'' zei ze. Ik ben vaak voor manwijf uitgescholden en ben nu een hetero man. Toen ze dat zei snapte ik het pas. Daar kon ik me wel in vinden. Ik heb het zo vaak geroepen. Ze heeft me toen adresjes gegeven voor VU een academische ziekenhuis. Daar hebben ze een afdeling genderdysforie. Heb me toen aangemeld voor een intake gesprek. kreeg toen transvisie zorg, Ben toen gestart met gesprekken. Eerst heb je de zoekersgroep en daarna de startersgroep. Omdat ik niet wist wat ik moest doen. Op den duur zag ik mezelf wel lopen met een baard. In die groep wordt je eigenlijk klaar gestoomd voor je operatie. Als ze het constateren kom je op een wachtlijst die toen een jaar duurde. In de tussentijd moet je maar wachten tot je aan de beurt bent. Ook zodat je goed kan nadenken of je het wel echt wilt. Het werd me toen telkens duidelijker waarom en hoe. Je hebt een halfjaar diagnostiek en krijgt 1x per maand een gesprek met een psycholoog. Je moet minimaal 6 gesprekken want het kan ook iets anders zijn. Uiteindelijk krijg je groen licht. Je gaat dan naar een endocrinoloog krijgt een botscan en kiest dan wat voor hormoon je wilt. En dan ga je starten.''

 

Joey vraagt zich af of het dus behandeld word als ziekte. ''Nee het is geen ziekte, het wordt gezien als stoornis maar is dat niet. De behandeling gaat wel op een menselijk niveau. Maar het kan ook iets anders zijn en daarom duurt het zo lang. Anders ben je getransformeerd en is het iets anders. Ze willen gewoon zeker weten dat het zo is'' LauraB: ''Hoe staat je familie er tegenover?'' Damian: ''Ik ben de enigste gelovige in mijn familie ben een beetje blijven hangen, geloof in god. Maar ze reageerden goed. Ik ben nu 37 en mijn familie, vrienden en collega;s accepteren het. Sommigen dachten het al te weten voordat ik het wist.'' "'verander je helemaal?'' ''Ik heb er altijd een beetje mannelijk uitgezien. ben altijd breder geweest. Je krijgt hormonen ingespoten heb nu 2 shots gehad. Ik krijg al wat haargroei. Was eerst een smootie maar krijg nu haar en laat het zitten tot ik het zat wordt. Verder veranderd je stem, die gaat omlaag. Ben nu bij mijn 6e halve maand hormonen. Ik heb altijd een bol gezicht gehad en nu wordt het wat slanker. Maar ook van binnen veranderd het.'' Billy is benieuwd naar de baarmoeder, hoe zit dat dan. Dat komt later laat Damian weten. Eerst ga je een jaar aan de hormonen voordat je een operatie krijgt. Je moet er ook klaar voor zijn. Zelf wil hij graag een operatie. Sonny vraagt zich af of het geen bijwerkingen heeft. ''Ja stemmingswisselingen, ben temperamentvol en je hebt pieken en dalen. Omdat de hormonen aan het vechten zijn denk ik. Ik ben altijd over emotioneel geweest maar voel nu wel dat het minder wordt. Ik blijf hetzelfde persoon maar wordt wat harder, minder gevoelig.''

 

Susanne bedankt de 2 voor hun verhalen. Transgender is heel breed. Je hebt nu veel tv programma's die er opeens mee bezig zijn. Dat is supergoed. Kinderen kunnen tegenwoordig al puberteits remmers krijgen. Je wilt uiteindelijk worden wie je bent. Petra heeft een relatie op moeten geven maar is nu wel gelukkig. ''Tijdens mijn relatie was ik niet ongelukkig maar er klopte iets niet, nu ik dat weet ben ik helemaal gelukkig'' Vult Petra aan. 

 

Billy wil ook meer over het woord geweld weten. Het is de laatste tijd best veel en dat strookt niet met haar gevoel. In haar gezin is homoseksualiteit normaal. ''Maar als ik dan lees dat er iemand in zijn gezicht is gestoken begrijp ik het niet. Het geweld lijkt aan te nemen'' Damian: ''Mijn neefje is laatst in elkaar geslagen, hij is ook bezig met een transitie en er werd gevraagd: ben je een jongen of meisje? En hij reageerde met rot op.'' Nederland is kampioen in schijn tolerantie. Voorbeeld: 95% zegt LHBTérs moeten leven zoals ze willen, maar 60 tot 70% van die mensen heeft er dan moeite mee als homo mannen op straat zoenen terwijl als hetero's dat doen dan is het niet erg.  Maar het geweld lijkt ook toe te nemen ja. Je hoort het nu ook meer omdat er opgeroepen wordt om aangifte te doen. Velen durven dat niet omdat ze bang zijn niet serieus genomen te worden of bang zijn dat het nog een keer gebeurd. Soms wordt het ook niet als hate crime gezien. Maar het moet wel want alleen dan kunnen we het aanpakken. Isabella geeft aan dat haar buurjongen die homo is al 10x van zijn fiets af geslagen is. Ze is wel blij dat ze hier de gaypride hebben. Maar het is zielig dat jongeren moeten vluchten naar grote steden om zichzelf te kunnen zijn. ''jammer dat dat nodig is'' Susanne geeft aan dat ze er zelf ook wel eens mee te maken heeft. ''Vorige week op het station was ik opeens homo en later een man. Mensen konden niet plaatsen wie ik was en dan krijg ik dat toch even mee. Ik ben een sterk persoon en mij schaad het niet. Ik ga niet twijfelen, maar mensen doen het wel en dit zijn dan alleen nog maar woorden.

 

Ook Laura mag haar verhaal doen. Ze doet dit omdat ze de mensen thuis wil laten zien dat het normaal is. Wees wie je bent. Je kan als homo ook heel gelukkig zijn. Mijn verhaal is positief het begon zo.

 

''Ik was als klein meisje altijd best stoer, ik speelde met jongens en had altijd kort haar. Ik wilde op de backstreetboys lijken, op Nick Carter. En mijn moeder vond dat prima. Ik liep in een trainingspak naar school. Iedereen was met poppen aan het spelen maar ik ging voetballen. Ik had het een keer met een jongen over ''dat mooie meisje'' en dacht toen waarom zeg ik dat nou. Toen ik ouder werd begon mijn haar te groeien. Ik ging naar de middelbare school. Ik had gevoelens en zag meisjes en dacht dan waarom kijk ik daar naar. Ik dacht misschien ben ik ziek, ik spoor niet. Ik vertelde het ook niet want was bang dat ze raar gingen reageren. Ik dacht hoe ga ik dit vertellen en hoe reageren ze. Ik had meteen een vriendje en speelde toen in het Nederlands elftal. Alle meiden in het team waren lesbisch, Ik kwam dan thuis en zei ''gatverdamme, vieze potten'' Heb trouwens een hekel aan dat woord maar zei dat toen zelf wel.  Ik was de grootste ontkenner. Ik ging naar school en liet mijn vriendje weten '' ik hou zoveel van jou'' Ik wist ik val op vrouwen maar durfde er niet voor uit te komen. Toen in Noorwegen met voetbal zeiden de meisjes dat ik eens met een meisje moest zoenen. Ik zei toen ''nee dat gaan we niet doen.'' 'S nachts gingen we lopen kloten met allemaal andere mensen. Ik zat toen in een kamer met een Duits meisje, de deur ging op slot ''Ich kan gein duits'' Ik zat naast haar en dacht die is lelijk. Waarom doen ze dit. En toen pakte ze me op mijn bek. Ik liep die kamer uit en dacht. ''Dit is niet gebeurd, dit is raar, gatver ik heb met een meisje gezoend'' De trainster merkte iets aan me en we gingen praten. Ze zei dat ik me moest focussen op het voetballen omdat ze zag dat ik bezig was met vrouwen. Ik dacht toen, ''Nee, doe normaal'' We zaten de dag erna kontjes te knijpen tijdens voetbal en dat was leuk. Thuis dacht ik, ik val op vrouwen, wat moet ik hiermee. Ik voelde me klote. Had toen wel mijn vriendje nog, Eigenlijk had ik hem dus bedrogen. Ik heb er dromen van gehad en wilde er niet voor uit komen maar ik kon het niet accepteren ik wilde het niet. 'S nachts in bed was ik heel verdrietig, huilen en huilen. Toen heb ik mijn zus wakker gemaakt en gevraagd of ze kon komen. Gezegd dat ik haar iets moest vertellen en gezegd dat ik op vrouwen val. Toen reageerde ze met ''Maar lieverd dat wisten we toch al, had ook niks anders verwacht'' Vind je dat niet raar? Waarom ben ik zo? dacht ik toen. Maar ze vond het niet raar en vond dat we papa en mama wakker moesten maken. We zaten toen aan tafel. Mijn zus naast me en mijn ouders tegenover me. Ik moest huilen en dacht die gaan me in elkaar slaan. Ik dacht ik moet het huis uit. Maar het is stom dat ik dat ooit gedacht heb. Ik heb relaxte ouders. Uiteindelijk vertelde mijn zus het. Mijn moeder zei dat ze het al wist vanaf de geboorte. Mijn straat wist het al omdat ik stoer was en geen poppenspelertje. ''Ik vroeg is dit niet apart, is dit niet raar?'' Ze zei toen "' Nee als jij gelukkig bent ben ik ook gelukkig'' toen viel er een last van me af.  Ik was blij dat ik uit de kast kon komen. Heb denk ik 5 jaar lopen gillen dat ik het vies vond zat in de grootste ontkenningsfase. Ik val op vrouwen maar heb ook relaties gehad met mannen. Ik zal nooit een man uitsluiten. Wilde het sowieso eerst met een man doen. Ik wilde dat voelen zodat ik niet zomaar zei dat ik op vrouwen val.  Sommige vrouwen sluiten het uit maar ik ben geen anti man. Ik kan mannen ook heel mooi vinden maar ben meer aangetrokken tot vrouwen. Ik ben blij want heb de mooiste vrouwen om me heen. ''Wees gewoon wie je wil zijn, ik ben heel gelukkig en mijn omgeving weet niet beter''

 

Damian laat weten dat het hem bekend voor komt, het ontkennen en het expres met een jongen gaan. Laura: ''Ik heb positieve reacties gehad maar er zijn ook meiden die niet thuis konden komen, of zelfmoord hebben gepleegd. Ik heb dan iets van loop dan liever weg want het draait om gelukkig zijn. Nicoline wil weten wat Laura er zo erg aan vond om Lesbi te zijn. ''Ik zag gewoon het plaatje voor me van een man en een vrouw. Ik vond vrouw vrouw zo raar. Ik snapte ook niet waarom ze zo lesbisch deden. Ik vond het eigenlijk wel heel interessant.  Een gast laat weten dat ze alle mannen gehad heeft maar uiteindelijk een vrouw wilde. De eerste keer dat ze met een vrouw gezoend had is ze er ziek van geweest, ze heeft toen gespuugd en diaree gehad, ze was doodziek. Charlotte: ''Sinds Laura en ik gekust hebben komt iedereen naar me toe. Ik heb zoiets van hou op schei uit. Laura: ''Ik heb gelukkig nog nooit iets negatiefs gehad. Ik heb een super leuk leven, mijn leven is top.''

 

Susanne vertelt. ''Ik dacht ik doe het gewoon niet maar dat houd je niet vol. Je ziet anderen gelukkig zijn. Ik voelde me misbruikt toen ik met jongens zoende. Ik wilde niet dat ze aan me zaten. 18 april 2001 heb ik het aan mijn ouders verteld. Ik had een vluchtplan. Had met mijn beste vriend afgesproken die stond aan het hek. Als mijn ouders het niet accepteren ga ik naar hem en gaan we weg. Maar mijn ouders reageerden relaxed. Mijn moeder vroeg of ik gelukkig was. Ik zei ik denk het wel ik weet het niet. Mijn vader zat studio sport te kijken en het kwam niet helemaal binnen maar ze reageerden positief. Mijn ouders hebben het aan mijn zussen verteld. Die reageerden ook positief. Ik heb me dus druk gemaakt om niks. Ik ben half Surinaams en mijn zus is moslim dit kan niet dacht ik. Maar het is de grootste bevrijding die ik tot nu toe in mijn leven heb gehad. Om mezelf te kunnen zijn. In groep 7 vroeg ik of ze weleens naar de borsten van oudere meisjes keken. Waarom werd er toen gevraagd. Ik antwoordde omdat wij dat ook krijgen. Mijn moeder zei later dat ze het altijd wel al een beetje verwacht had'' Vanessa: ''Ik denk dat moeders dat meestal wel al voelen. Dat transgender kind kreeg jurkjes aan maar ging dan niet naar school of ze liep weg van school. Als moeder ga je dan merken dat er iets niet klopt.''

 

''Ik loop alleen maar in heren kleding maar ben niet perse een man. Voor de buiten wereld is dat soms wel zo. Maar ik weet hoe ik ben. Hoe ik me gedraag dat is wie ik ben, zo ben ik gelukkig. Ik plak in het weekend wel eens een baard op. Omdat ik het leuk vind om als drag queen  te gaan stappen. Laura: ''Ik kan me de ene dag heel vrouwelijk voelen en de andere dag heel mannelijk maar ik zou nooit een man willen zijn''

Susanne gaat verder: ''Ik voel me ongemakkelijk op de lingerie afdeling, het is gewoon niet fijn. Ik voel me geen man maar misschien ook meer mannelijk. Kan me identificeren met man zijn. Dat heeft voor mij altijd zo gevoeld. Ik was zenuwachtig ik dacht dadelijk moet ik ook nog vertellen dat ik man ben, dat kan ik ze niet aan doen. Al zou dat wel kunnen dat weet ik nu. Maar ik wil mijn geslacht niet veranderen maar iets triggert me wel. 

 

Jouke doet ook zijn verhaal: ''Ik ben een homoseksuele jongen, ik wist het al redelijk snel. In de brugklas van mijn nieuwe school wist ik het. Ik vond het heel eng. Ik ging alleen met meisjes om want dat vond ik veiliger. Ik was vooral bang voor reacties van hetero jongens. Heb toen goede vriendinnen gemaakt en het daar wel aan verteld. Bij hun kon ik mezelf zijn en dat was goed genoeg voor mij. Maar op den duur wrikte dat. Had het mijn ouders ook niet verteld. Toen kwam er een gala feest en ik zou met vriendinnen daar heen gaan. En zou dan bij hun blijven slapen. Maar had toen thuis wat uit te leggen. Als puber jongen bij meisjes slapen. Eerst was ik daar boos over maar daarna snapte ik het wel. Ik dacht toen hierdoor laat ik niet dingen verpesten omdat ik het niet durf te vertellen. Heb het toen verteld. Hun reageerden positief en met een reactie van dat verbaasd ons niks. Toen kon ik thuis mezelf zijn en bij de meiden op school. Mijn mentor raadde me aan om niet uit de kast te komen. Dus toen dacht ik laat maar. Heb toen mijn vmbo diploma gehaald en ben havo gaan doen. Heb het toen meteen uitgelegd. Dat heeft goed geholpen, werd heel goed op gereageerd. 

 

Isabella: Waarom word het bij vrouwen onderling meer geaccepteerd dan bij mannen, hoe komt dat? Als vrouwen zoenen is dat leuk spannend aardig. Maar bij mannen is het ''Ho wat is dit'' Hetero jongens vinden het een bedreiging ''Als je maar niks met mij probeert.''

 

Rienk geeft aan dat hij het nooit eng heeft gevonden. Maar jongens onder elkaar zijn agressiever. Slaan elkaar voor de grap en als dan een van de jongens in de vrouwen rol gaat. Als 1 van de jagers opeens zegt ''Ik wil ook wel een prooi zijn dan denk je he nee.

 

Colinda geeft aan zelf biseksueel te zijn dat is niet verrassend. Als ik met een man ben zijn ze blij dan denken ze o triootje. Maar ik deel niet, als ik iemand heb ben ik de enige. Susanne: ''Ja er zijn veel vooroordelen over biseksuelen het is altijd ''van 2 walletjes eten, mensen die vreemd gaan of mensen die altijd seks hebben. Maar nee het is een geaardheid'' Tegen lesbo's zijn er mannen die zeggen, ''Je hebt mij nog nooit gehad, of mag ik met jullie mee doen''

 

Eén van de gasten vind het jammer dat het niet over travestie is gegaan. Want Hetero en Travestie is een probleem. Dat mag ook aandacht hebben alleen hier hebben we minder mee te maken. Vooral door schaamte en de verborgenheid. Maar het komt veel voor onder homoseksuele mannen laat Susanne weten.

Die mensen zijn man willen ook man blijven maar willen af en toe het vrouwelijke in zich etaleren. Het is echt een gevoel. Sommige verbergen het, Doen het alleen voor hun eigen partner en dat komt omdat er een taboe is. De gast laat weten dat het wel een drang is want als ze het niet doen worden ze ziek. Het komt veel voor bij heteroseksuele mannen maar het is in de taboe sfeer. Susanne gaat in het weekend uit gekleed als man, maar dat is niet raar. Omdat dit wel kan en overeen komt. Maar het word bijna niet geaccepteerd.

Isabella laat nog snel weten dat er 6 september een pink edition van de markt is. Alle input is welkom. Iedereen van buiten af kan zich aanmelden en info is welkom.

 

Susanne vind het woord roze ook nog wel belangrijk om het even over te hebben. Waar komt de kleur roze vandaan. Waarom wordt het gelinkt aan homoseksualiteit.? Charlotte denkt dat het komt omdat Roze voor meisjes is. Als je homo bent doe je vrouwelijk dus daarom roze. Maar Rienk geeft aan dat het door de tweede wereld oorlog komt. Homo's kregen toen een roze driehoek opgespeld. 

 

Susanne geeft aan dat dat klopt. In de tweede wereldoorlog werden homoseksuele mannen in werkkampen gestopt. Deze kregen toen een roze driehoek op gespeld net zoals de joden de joden ster opgespeld kregen. Roze is daarom een bekende kleur voor homoseksualiteit. Die roze driehoek is overgenomen als geuze teken.  Er is heel veel leed richting LHBTérs Ze worden gestraft om wie ze zijn. Wij willen uitdragen dat we 1 gemeenschap zijn. Er is ook een monument van 3 driehoeken die samen 1 driehoek vormen.

 

Susanna en Jouke willen jongeren laten weten waar ze terecht kunnen. Ze mailen de informatie naar de Utopianen en die kunnen het dan op hun website zetten. Dan kunnen de mensen rustig kijken. Maar als ze ergens terecht willen dan kunnen ook naar coc.nl gaan.

 

Laura wil de sprekers bedanken, ze vindt het supervet wat ze hebben gedaan. Ze kunnen de mensen thuis hiermee inspireren. Er klinkt een applaus. Hiermee is de voorlichting voorbij. Er wordt nog wat na gekletst in groepjes en daarna keren de gasten en sprekers weer naar huis.